Faktoring cieszy się coraz większą popularnością wśród firm na całym świecie. Jest to jedno z narzędzi, które wybierają przedsiębiorcy chcący utrzymać płynność finansową oraz przyspieszyć terminy płatności wystawionych faktur. W chwili obecnej istnieje wiele form faktoringu, dlatego każdy właściciel firmy może znaleźć go w takiej formule, która w pełni będzie odpowiadała jego oczekiwaniom. W poniższym artykule wyjaśniamy, jakie są różnice pomiędzy faktoringiem pełnym a niepełnym. Zapraszamy do lektury.
Na czym polega faktoring pełny?
Faktoring pełny polega na tym, że faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności kontrahentów, którzy są objęci podpisaną umową faktoringu. Dzieje się tak, ponieważ w tej formule korzysta się z ubezpieczenia należności przez faktora lub wykorzystuje się istniejącą polisę ubezpieczenia należności, którą zawarł dany przedsiębiorca z firmą ubezpieczeniową.
W każdym z tych przypadków podmiot korzystający z usług firmy faktoringowej przy podpisaniu umowy faktoringu nie musi już ponosić ryzyka związanego z brakiem opłacenia faktury z tytułu dostarczonych towarów bądź zrealizowanych usług przez jej kontrahentów.
Faktoring niepełny – czym różni się od faktoringu pełnego?
Faktoring niepełny polega na tym, że faktor wykupuje należności swojego klienta, jednakże nie przejmuje ryzyka niewypłacalności kontrahentów. Kwestia przejmowania bądź nie ryzyka jest zatem najważniejszą różnicą pomiędzy faktoringiem pełnym a niepełnym.
W przypadku, gdy odbiorca usługi nie uiści należności w ustalonym w umowie faktoringu dodatkowym terminie, klient ma obowiązek zwrócić faktorowi kwoty zaliczek, które były wypłacone z tytułu wykupu należności.
Artykuł powstał przy współpracy z firmą AOW Faktoring.
Fot. Shutterstock
0 komentarzy
